hayattaki seçenekler (bir hikaye...)

[duygu]

HAYATTAKI SECENEKLER
Sevgili Dostlar,

Secenekler

Ne yapardiniz?....karari siz verin. Komik bir cumle beklemeyin,
cunku yok.
Yine de okuyun. Sorum su: Ayni karari siz verir miydiniz?

Okuma ve ogrenme zorlugu ceken cocuklara ozel egitim veren bir okul
icin
bagis toplama yemeginde, cocuklardan birisinin babasi katilimcilar
tarafindan asla unutulmayacak bir konusma yapti. Okula ve kendini
adamis
ogretmenleri kutladiktan sonra soyle bir soru sordu: "Disardaki
etkenler
tarafindan etkilenmedikce doga herseyi mukemmel bir sekil ve sirada
yapiyor. Ama yine de oglum Shay, diger cocuklarin ogrendikleri gibi
ogrenemiyor. Diger cocuklarin anlayabildikleri gibi anlayamiyor.
Oglumda
dogal olmasi gerekenler seyler nerede?"

Bu soru karsisinda dinleyiciler sessiz kaldilar.

Baba devam etti. "Ben inaniyorum ki, dunyaya fiziksel ve zeka
engelli Shay
gibi bir cocuk geldiginde, gercek insan dogasi kendini gosterme
firsatini
buluyor ve bu da insanlarin o cocuga davranis sekillerinde kendini
gosteriyor."

Ve sonra asagidaki hikayeyi anlatmaya basladi:

Shay ve babasi bir gun parkta Shayin tanidigi birkac cocugun
baseball
oynadiklarini gorduler. Shay sordu, "Acaba oynamama izin verirler
mi?"
Shay'in babasi cogu cocugun Shay gibi bir cocugun takimlarinda
oynamasini
istemeyeceklerini ama ayni zamanda eger ogluna izin verirlerse
oglunun o
cok ihtiyacini duydugu, engellerine ragmen baskalari tarafindan
kabul
edilmenin ozguveni ve sahiplenme duygusunu verecegini de biliyordu.
Shay'in babasi cocuklardan birinin yanina yaklasti ve (fazla birsey
beklemeyerek) Shay in oynayip oynayamayacagini sordu. Cocuk soyle
danisabilecegi birilerine bakti ve sonra "Su anda 6 sayi gerideyiz
ve oyun
sekizinci turunda. Herhalde takima girebilir ben de onu dokuzuncu
turda
vurucu olarak sokmaya calisirim" dedi.

Shay buyuk bir gayretle takimin yanina gitti ve yuzunde kocaman bir
gulumseme ile takim t-shirtini giydi. Babasi gozunde yas, kalbi
sicak
duygularla dolu onu izledi. Cocuklar oglunun kabul edilmesinden
dolayi
babanin mutlulugunu gorduler. Sekizinci turun sonunda Shay'in takimi
birkac
puan kazandi ama hala 3 sayi gerideydi. Dokuzuncu turun basinda Shay
eldiveni eline gecirdi ve sag acik sahaya cikti. Ona dogru hic top
isabet
etmemesine ragmen oyunda olmaktan son derece mutluydu ve babasi ona
tribunlerden el salladigini gordugunde yuzunde kocaman bir gulumseme
vardi.
Dokuzuncu turun sonunda Shay'in takimi yine puan kazandi. Simdi
butun
kaleler doluydu, oyunu kazanma sansi ortaya cikmisti ve topa vurma
sirasi
Shay'e gelmisti.

Bu noktada Shay'in vurucu olmasina izin vererek oyunu kaybetme
riskini mi
almaliydilar? Sasirtici bir hamleyle Shay'e sopayi verdiler. Herkes
topa
isabet ettirme sansinin sifir oldugunu biliyorlardi cunku birakin
topa
vurmayi Shay sopayi bile elinde tutmasini bilmiyordu.

Ama Shay sahaya ciktiginda top atici, diger takimin kazanma
sanslarini bir
kenara birakarak Shay'e bu firsati tanidiklarini gorunce birkac adim
one
giderek yumusak bir sekilde topu Shay'e dogru firlatti. Ilk topa
Shay
zorlukla sopayi savurdu ama iskaladi. Atici tekrar birkac adim one
dogru
geldi ve topu yine yumusak bir sekilde Shay'e dogru atti. Shay
sopayi
savurdu ve hafifce topa dokunarak yere aticiya dogru vurdu.

Oyun simdi bitecekti. Atici topu yerden aldi ve ilk kaledeki adamina
kolaylikla atabilecek ve Shay'i sobeleyerek oyunu bitirebilecekti.

Ama atici topu aldi ve ilk kaledeki adaminin basinin uzerinden diger
takim
arkadaslarinin erisemeyecegi yere firlatti.
Tribunlerdeki herkes ve iki takimda bagirmaya basladilar, "Shay, ilk
kaleye
kos, ilk kaleye kos!" Shay hayatinda hic bu kadar uzaga kosmamisti
ama ilk
kaleye gidebildi. Saskinliktan buyumus gozleriyle yere coktu.

Herkes bagirmaya devam etti, "Ikinci kaleye kos, ikinci kaleye kos"
Nefes
nefese Shay zorlukla ikinci kaleye kosabildi. Shay ikinci kaleye
geldigi
sirada acik sahada diger takimdan biri topu almisti ... takimin en
kucugu
olan bu cocuk kahraman olma sansini elinde tutuyordu. Topu ikinci
kaledeki
adamina atabilirdi ama top aticisinin niyetini anladigindan o da
kasitli
olarak topu ucuncu kaledeki arkadasinin basinin uzerinden atti.

Herkes bagiriyordu, "Shay, Shay, Shay, butun yolu kos Shay"

Karsi takimdan birinin yardim ederek onu ucuncu kaleye dogru
dondurmesiyle
Shay ucuncu kaleye kosabildi, "Ucuncuye kos! Shay, ucuncuye kos!"

Shay ucuncuye gelirken diger takimdaki cocuklar ve seyirciler ayaga
kalkmislardi ve bagiriyorlardi, "Shay, hepsini kos! Hepsini kos!"
Shay
hepsini kostu ve oyunu takimi icin kazanan bir kahraman olarak
herkes
tarafindan alkislandi.

"O gun", dedi babasi, gozlerinden yaslar asagiya dogru suzulerek,
"iki takimdaki cocuklar da dunyaya bir parca sevgi ve insanlik
getirmeyi
basardilar".

Shay bir sonraki yaza yetisemedi. O kis oldu. Bir kahraman oldugunu
ve
babasini mutlu ettigini, ve eve geldiginde annesinin de gozyaslari
icinde
onu kucakladigini asla unutmadi.

Son NOKTA: E-mail ile hic dusunmeden binlerce fikra yolluyoruz, ama
hayattaki secimler konusunda mesaj oldugunda insanlar tereddut
ediyorlar.

Bunu size yollayan kisi hepimizin bir farklilik yaratabilecegimiz
inancini
tasiyor. Hepimizin her gun binlerce firsati olabiliyor "dogal olan
seyleri"
gerceklestirmek icin.

Bilgin bir adam bir zamanlar demiski: her toplum, kendilerinden daha
az
sansli olanlara nasil davrandigiyla degerlendirilir.

[Ahmet EFE]

Tşkler duygu, herşey kazanmak değildir...